Anne olmak || Bebeklerde Kabızlık || Paraz 46 Günlük

Anne olmak sabır işi
Anne olmak fedakarlık demek
Anne olmak çok zor…

Daha bir sürü cümle kurabilirim böyle… yorgunum, uykusuzum, sinirlerim bozuk, sosyal yaşamın nerdeyse sıfır, bakımsızım, mutsuzum… say say bitmez.

Blogcuanne çok güzel bir yazı yazmış. Onun 3. anneliği olmasına rağmen, benim yaşadıklarımı o da yaşıyor, ve bencilce belki ama insanın yalnız olmadığını bilmek çok güzel… O bana göre daha pozitif tabiki, ne de olsa 3. anneliği, her çocuk farklı olsa da, başına bir sonraki adımda ne geleceğini aşağı yukarı biliyor ve bu yüzden durumu daha kolay kabullenmiş durumda belki de. Ve yine belki de onun yazısı sayesinde, bu gece daha pozitif bakıyorum önümdeki uykusuz geceye… nasılsa her gecenin bir sabahı, her kışın bir baharı var… Ah Fikret Kızılok ah..

Bu akşam 21:30’da uyutmayı başardık Paraz’ı. Ama resmen bittik. Akşamüstü 5’ten beri ağlıyor. Annem bile Kerem’i ilk defa böyle gördüğünü söyledi. Biz ona diyorduk arada böyle tutuyor damarı diye ama o hiç şahit olmamıştı.

Bu huysuzluğu 2 gündür kaka yapmıyor olmasına bağladık. Çünkü memeyi ememiyor, emerken ayaklarını tekmeleyerek basıyor çığlığı, arabada uyumadı, kanguruda bile uyumadı, belli ki bir sancısı, bir rahatsızlığı var.

Bugünü annemde geçirdik. Giderkenki amacımız uyumaktı. Ben uyudum ama malesef Efe uyuyamamış. Çünkü annem pizza yapmaya kalkışınca, birinin Paraz’a bakmak için ona yardım etmesi gerekmiş, e tabi bu da Efe olmuş. Yazık canım uyuyacağına pizzanın kaşarını bile rendelemiş. Hal böyle olunca akşam 8 gibi Efe’nin pili bitti, “gideyim anneni getireyim istersen, bittim ben yorgunluktan” dedi. Yok dedim, ben idare ederim… Herhalde Paraz halimize acıdı, çünkü bu konuşmadan yarım saat sonra Paraz kaka yaptı, ama ne kaka, bezi doldurdu, nerdeyse göbeğinden çıkacaktı. Lavabonun altında poposunu yıkadık çocuğun 🙂

Ve çook şükür O da biz de rahatladık. Emdi,ve uyudu. 20 dakika pışpışladım ama olsun, sonunda uyudu.

Akşam 7 gibi doktoru Murat Kandemir’i arayıp, Kerem’in normale göre çok huysuz olduğunu, 2 gündür kaka yapmadığını ve bundan olup olamayacağını sordum. Olabileceğini, önce kaka yaptırıp, huysuzluk hala devam ediyorsa diğer sebeplere öyle bakmak gerektiğini söyledi. Gliserinli fitil önerdi. Bir de popoyu uyarmak varmış diye ben sorunca, onu da yapabilirsiniz dedi. Nasıl yapıcaz? kulak çubuğunu bir krem veya zeytinyağı ile 1 cm kadar popoya sokup, kenarlarına bastırmak lazımmış. İnternette de biraz okudum, doktor veya hemşirenin yapması uygun olur yazıyordu. Bana da mantıklı geldi, sonuçta böyle birşey hiç yapmadım. Ya çocuğu iyi edelim derken daha kötü edersek? Bir de doktorumuz bize daha önce söylemişti. 6-8 haftalıktan itibaren 14 güne kadar kaka yapmamayı normal kabul ediyoruz, demişti. Yine internetten öğrendiğime göre 4-5 güne kadar kimse müdahale etmemiş, çünkü bu sefer de bebek müdahalesiz yapamamaya başlayabilirmiş.

Bu kaka yapamama olayının sebebini aslında kimse net bilmiyor. Araştırırken güncel pediatri dergisinden şu yazıya rastladım. Bu yazıya göre anne sütü alan bebekler kabız olamaz. Paraz da sulu sepken yaptı zaten, belli kabız değil, o zaman neden gecikiyor. Buna bazıları dışkılama gecikmesi diyormuş ama nedeni belli değil. İnşallah bundan sonra hergün kaka yapar da biz de O da rahat ederiz.

Pazar sabahı ben uyurken Efe de Kerem’i uyutuyordu 🙂