Sahilde bir öğleden sonra | Paraz 55 Günlük

Yoldan geçerken annemi de aldık ve arabayı 18 Mart’a park ettik ve ordan Caddebostan’a doğru yürüyüş yaptık. Hava o kadar güzel ki, Paraz’a astronotunu giydirmedim, arabada bıraktım. Kendim mont bile giymedim, sweatshirt ile yürüdüm

Caddebostan’da belediyenin yerinde oturacak yer bulamadık. Hava güzel olunca insanlar doldurmuş masaları. Biz de geri Zanzibar’a gittik. Ben orayı çok seviyorum, daha tenha, masalar çok iç içe değil, yemekleri de güzel ve porsiyonlar 2 kişiye yeter!

Paraz galiba bebek arabasını sevmiyor. Veya bebek arabası ile hareket halinde olmayı sevmiyor. Ana kucağını oturtmuştum arabaya. Sahilde yürürken o kadar çok ağladı ki nerdeyse yolun yarısını Paraz’ı kucağımda taşıyarak geçirdim. Ne zaman yerine geri koysam ağladı, kucağıma alınca da sonlara doğru uyudu. Bütün bebekler arabalarında giderken uyur, benimki kucakta uyuyor. Sırtım belim koptu tabi, 6 kiloluk bebek! Bir de şaka gibi ama Zanzibar’a vardık, masamıza oturunca onu ana kucağına bıraktım, orda yarım saat uyudu sabit dururken. Çocuğun garezi bebek arabasıyla hareket halinde olmaya sanırım. Acaba arabayı mı sevmedi?

 

Bugün sokaklarda düzeni bozulup çok uyuyamadığı için sanırım, akşam 7’de uyudu. Odasında yattı. Ben vampirleri izledim. 11’e doğru uyandı, emzirdim sonra odamıza aldım. Dün gece gene 5.5 saat uyumuştu bakalım bu gece nasıl geçecek