1. HAFTA || Hafta Hafta Bebek
23 Aralık 2015 – Çarşamba |
- 23 Aralık Çarşamba doğurdum, ve 25 Aralık Cuma öğlen eve geldik. Hastanede oldukça yorulduk ve çok da uykusuzdum, ama bebeği emzirmem gerektiğinden öyle kafamı koyup pek de uyuyamadım.
- Paraz genelde uyuyor, çok fazla uyanık kalamıyor, çoğunlukla emerken uyuyakalıyor.
- 2 saatte bir emziriyorum, ve bu emzirme süresi yaklaşık gaz çıkarmayla birlikte 45 dakikayı buluyor.
- İlk gün kakası zift gibi siyahtı, sonra 3. gün kaka yapmadı.
- Evdeki ilk gecemiz, yani Cuma’yı Cumartesi’ye bağlayan sabaha karşı, Paraz tam emdi, uyudu derken 04:30’da birden bastı çığlığı, 06:00’ya kadar ağladı. Hepimiz ayaktayız tabi.
- 26 Aralık Cumartesi de öğlen benzer bir durum yaşadık, 1,5 saat ağlamasını susturamadık.
- O Cumartesi Central’a kontrole gittik. Gittiğimiz salak çocuk doktoru, açtır, mama verin dedi. İlk 15 gün çocukların ağlamasını açlıkla ilişkilendirirlermiş. Hayatımda o kadar öküz doktor görmedim. Central’da Özlem Hanım dışında çocuk doktoru önermem, sakın gitmeyin.
- Tabiki mama vermedik, ben devamlı emzirdim. O gün kan testi yapıldı, sarılığı artıyor gibi gözüküyordu kanda, o yüzden emzirdim.
- Bir daha öyle bir ağlama yaşamadık allahtan.
- Pazartesi Efe Kerem’in nüfus cüzdanını çıkarttı.
- Pazartesi Özlem Hanım’a kontrole gittik, sarılığının iyi gözüktüğünü, emzirmeye devam etmemizi söyledi.
- Salı günü Maphre sigortadan eve bir hemşire geldi, bize bebek bakım bilgileri verdi, çok faydalıydı
- Salı günü aynı zamanda Aile Sağlığı Merkezine götürdük Paraz’ı. Boyuna kilosuna baktılar, bana bilgiler verdiler.
Ben biraz iştahsızım, genelde süt olsun diye bana çorba, komposto, sütlaç falan yediriyorlar ama onun dışında canım pek yemek istemiyor. Oldukça uykusuzum, tek istediğim biraz uyumak, ama gelen gidenden pek mümkün olmuyor. Hızla zayıflıyorum. Hastaneden eve geldiğim Cuma günü 76 kiloydum. 1. Haftanın sonunda 73-74 kiloydum.
Eve gelir gelmez duş aldım, ameliyat yerinin ıslanmasında problem yok ama iyice kurulamak gerekiyor. İzin orda tabiki bir rahatsızlık hissediyorum. Banyoya girip çıkarken, hafif bir sızlama oluyor. Tam dik durursam da rahatsız oluyorum. İz çabuk geçsin diye Contractubex jel sürüyorum sabah akşam. Hava berbat, soğuk ve gri, tam depresyonluk. Haliyle evden çıkamıyorum.Memelerim acıyor emzirirken. Bu arada geceleri inanılmaz terliyorum, gecede 2-3 pijama değiştirdiğim oluyor. Hastaneden çıkarken bir liste vermişlerdi. Günde 4,5 litre sıvı tüketmem gerekitği yazıyordu, 3 litresi su gerisi sütlaç çorba çay gibi sıvılar… Geceleri 2 saatte bir emzirdiğimden zaten her kalkışta yarım litre su içiyorum o terlemeye.
Kerem bizim odada beşikte yatıyor. Şimdiye kadar geçirdiğimiz 7 günde hiç benim O’nu uyandırmam gerekmedi, geceleri hep kendisi uyandı. Malesef ağlayarak uyanıyor, bir çığlık basıyor yerimden sıçrıyorum. Veya beni uyandırmak için en son çareyi çocuk bağırmakta buluyor, bilemiyorum. Efe uykusunu alsın diye, ben Paraz’ı alıp onun odasındaki koltuğa gidiyorum emzirmeye. Işığı da açıyorum, yalnız o terlemeyle üstüme sabahlık da giysem, odalar arası dolanırken içim titriyor.