Çocuklar için Tuvalet Eğitimi ve Alışkanlığı || Nasıl ve Ne Zaman
Bu yazıda Kerem’in tuvalet eğitimi macerasını anlatacağım. Tuvalet eğitimine ne zaman ve nasıl başladık, tuvalet eğitimine kaç yaşında başladık ve lazımlık, klozet adaptörü gibi kullandığımız aparatlardan da bahsettim. Kerem 3 yaşından 2 gün sonra klozete oturmayı kabul etti ve tuvaletini yaptı. 20 aylıktan beri uğraşmama rağmen daha önce ne lazımlığa ne de tuvalete oturtmayı becerememiştim.
21 Aylık Bebek Özeti videomda da bahzettiğim gibi Kerem 20 aylık olduğunda ilk defa geceleri kuru kalkmaya başlamıştı. Her sabah olmasa da haftada bir iki kere gece boyu bezine hiç çiş yapmadığını görmeye başlamıştık. Haliyle bu durum bana bir umut verdi ve koşa koşa lazımlık almaya gittim ve resimdeki bu lazımlığı aldım. Tecrübeli bir arkadaşımın tavsiyesiyle, arkasına yaslanabileceği bir model aldım çünkü bazen uzun oturduklarında yorulup arkalarına yaslanmak isteyebiliyorlarmış.
Neden lazımlık aldım da direkt klozete aparat alıp, oraya oturtmadım diye de sorabilirsiniz. Ben klozetten korkabilir diye önce lazımlık denemek istedim. Ve her ikisine de oturtmayı teklif ettim. Fakat ikisine de oturmadı, hem de uzun bir süre.
2,5 yaş civarlarında ben tuvaletteyken yanıma geldiğinde onu da lazımlığa oturtmaya çalışıyordum ama eşofmanını indirmeme izin vermeyerek, kıyafetleriyle sandalye gibi oraya oturuyordu. Ben de bazen o şekilde oturarak bezine çiş yapmasını söylüyordum ama yapıp yapmadığından emin değilim.
Sizin anlayacağınız çook uzun bir süre konuştum. 20 aylıktan 36 aylık olana kadar. En azından Kerem konsepte hakimdi orası kesin ama klozete veya lazımlığa eşofmanını indirerek zorla oturtmaya her çalıştığımda kıyameti kopararak ağlıyordu. Bu arada sabahları kuru bezle uyanma sayısı da gün geçtikçe artıyordu.
Kerem 18 – 31 aylık dönemi arasında bizim yatağımızda, bizimle beraber uyudu. Çok nadir kendi yatağında yatıyordu ama benim işime yanımda yatması daha çok geliyordu diye beraber uyuyorduk. Yazlıktan döndükten sonra artık geceleri tekme yemekten ve uykumuzdan birşey anlayamamaktan helak olmuştuk ve Kerem’i yatağına geri alıştırmaya karar verdik. Çok kolay olmadı. İlk bir iki denememiz, “ben bizim yatağımızda yatacağımm” diye ağlamalarıyla, yenilgiyle sonuçlandı. Aile yatağımızı iyice benimsemiş, kendini de katarak sizin yatağınız diyeceğine “bizim” yatağımız demeye bile başlamıştı. Bir iki yenilgiden sonra, ağlasa da pes etmedik ve yarım saat ağlamasına rağmen odasında yatırdık. Bu arada sanmayın kapıyı çekip çıkıyoruz, bildiğin yanında el ele diz dize yatıyoruz o küçük yatakta, yarımız yerde. Dolayısıyla ağlamasına üzülecek bir durum yok, ben yanındayım, sadece yatak farklı. Tamamen istediği olmadığından.
Bu ağlamalar 2 gün sürdü, 3. Gün ağlamadan iyi geceler demeye başlamıştı. Aynı süreçte bir gece Efe bir gece ben olarak uyutmayı da bir sıraya soktuk. Genel tercihi ben olsam da, sonunda babasını da tekrar benimsedi, ve elin oğlu uyutuyormuş gibi ağlama huyundan vazgeçti.
Artık yatağına da alıştığına göre, bezini çıkarabilir, külot giydirebilirdim ama bir sorun vardı, hala lazımlığa yapmıyordu. Sabah uyanınca ayağa kalkıyor ve gözümün içine bakarak “Ben çişimi bezime yapacağım” deyip bezi dolduruyordu.
Kerem 34 aylıkken 2 çocuk sahibi tecrübeli bir arkadaşım Kerem’e bir deadline koymamı önerdi. Yani son bir tarih. “23 Aralık’ta 3 yaşına giriyorsun, artık abi oluyorsun, büyüyorsun, büyük çocuklar bezlerine yapmaz tuvalete yapar, sen de 3 yaşına girdikten sonra artık tuvalete yapacaksın” gibi cümleler kurmamı söyledi ve ben de onu dinledim… Günde 3-4 defa yeri geldikçe Kerem’e bunları söylüyor sonra da anlaştık mı diyordum. Bir süre sonra “Anlaştık” demeye başladı ama devamı vardı “ama daha 23 Aralık olmadı, o yüzden bezime yapacağım”.
15 Aralık 2018’deki doktor kontrolünde bunu doktorumuzla paylaştığımda, bana çocuğu 3 yaşına girmekten soğutabileceğimi ve müsterih olmamı söyledi. “Nasıl yürüdüyse, öyle bir gün gelecek ve kendisi klozete oturacak” dedi… 3yaşına son 1 hafta kala o cümleleri Kerem’e kurmaktan vazgeçtim ama ya çocuğun içine çoktan işlemiştim veya çocuğun zamanı gelmişti bilemiyorum, 25 Aralık 2018 Salı günü öğlen biz işteyken, öğlen yemeğinden sonra bakıcı ablası “Tuvalete çişimizi yapalım mı” demiş, O da “Tamam” demiş ve klozet aparatının üzerine oturmuş…
Bizim evde bir bayram havası… Ertesi öğlen Efe ile buluşup Kerem’e Mark’s & Spencer’dan külot almaya gittik. Ama bu yazıyı yazdığım 29 Ocak 2019 tarihine kadar hala bezi çıkarmış değiliz. Çünkü canı isteyince hala bezine yapıyor.
Son 2 gündür istinasız bütün çişleri tuvalet veya lazımlığa yaptı ama kakasını hala bezine yapıyor. Bu konuda da ısrarcı olmayı düşünmüyorum. Eminim zamanı geldiğinde kakasını da tuvalete yapmayı kabul edecek. Çocuğun huyuna gidince, klozet aparatına da, klozetin kendisine de, lazımlığa da oturuyor… ayırt etmiyor. Ama bezi çıkarmaya hala biraz daha var.
