Gece Emzirmesini Nasıl Kestim? || Gece Emmesini bıraktırmak

35 haftalık Kerem

Gece emzirmesini/beslenmesini nasıl kesmek gerektiği ile ilgili okunacak birçok yazı ve bazı kitaplar var elbette ama ben bu yazıda kesmek gerçekten gerekli mi ve neden Kerem’in gece beslenmesini kesmeye karar verdiğimden bahsetmeye çalışacağım.

Yazı biraz uzun o yüzden buraya kısa bir özet:

1. 9 aylık olana kadar gece her kalktığında emziriyordum.

2. Önce gece emzirmelerini sınırlandırdım.

3. Gece 22:30 ve 04:30 saatleri civarı olmak üzere toplam 2 kere besledim.

4. Yukarıdaki saatler dışında uyandığında babası veya bakıcısı gidip uyuttu

5. Bu durum 2 hafta sürdü. Sonrasında uyku eğitimi de verince, gece uyansa da yanına ben gidebildim, meme istemedi.

Gece emzirmesini kesecekseniz, gün içinde bebeğinizin yeterince beslendiğinden ve gerekli kaloriyi aldığından emin olmanız lazım. Çünkü küçük bir ihtimal de olsa, gece açlıktan uyanma ihtimali var. Fakat yeterli besini alıyorsa, nasıl biz büyükler gece yemek yeme ihtiyacı duymuyoruz, bebekler de aynı şekilde beslenmeye gerek duymaz.

Öncelikle her bebek farklı, bunu unutmamak lazım. Kerem hiç bir zaman memeye düşkün bir bebek olmadı. Doğduğundan beri karnı doyduğunda memeyi kendi bıraktı, ve zorlasam da emdirmeye devam ettiremedim. Genelde memede uyuya kalan bir bebek değildi, kucakta dolaşmayı tercih ederdi. Ve insan ayırt etmezdi, kimin kucağı olursa olsun. 10 günlükten beri biberondan anne sütü de alıyor. Bence bu onun memeye düşkün olmadığının veya olmamasının en büyük göstergesi.

Bir kez bile meme veya mama demedi, 16 aylık hala demedi düşünün. Bir kez galiba “meme” diye bağırmışlığı var ama o zamanlar 6,5 aylıktı ve 4 saattir emzirmeyi unutmuştum, “memee” gibi bir ses çıkararak bağırdı ama bize mi öyle geldi gerçekten memeyi kast ederek mi o sesi çıkardı hala emin değilim. Ama o ilk ve sondur. Benzer şekilde hiç t-shirtimi kendisi sıyırıp memeye kendi ulaşmaya çalışmadı, elini kafasını t-shirtümün içine sokmadı. Bunları anlatıyorum çünkü bunlar belki de benim şansım ve sürecin bende neden kolay olduğunun cevabı. Dediğim gibi her bebek farklı ve sizinki memeye çok daha düşkün dolayısıyla çok daha zorlu bir memeyi kesme süreci gerektirebilir.

6 – 8 ay arası yazlıklardaydık ve gece ne zaman uyansa, uyutmak için emzirirdim çünkü işime gelirdi. Oturduğun yerde emzirmek, kalkıp kucağında bir bebekle yürümekten daha kolaydı.

9. ay (23 Ağustos – 23 Eylül arası) kabus gibi geçti diyebilirim. Yazlıktan dönmüştük ve uyku düzeni diye birşey kalmamıştı, gece 7-8 defa kalktığı oluyordu. Diğer geceler 2 kere kalkıyordu ama kalktığı zaman tekrar uyutabilmek en az 1 saat sürüyordu ve her seferinde kucağa almak gerekiyordu. Yanımızda uyumuyordu. Meme onu uyutmanın kolay şekliydi. Gece bir şekilde onu memede bayıltmayı başarabiliyordum ama o bile her zaman işe yaramıyordu. 7 Eylül’de ilk dişleri göründü. Sanırım bu ayın bu kadar kötü geçmesinin nedenini diş çıkarmasına bağlayabiliriz.

8 Eylül – İlk defa dişlerini fotoğraflamayı başardım, bknz: alt 2 diş

9. ayın bitimine yakın işe başladım (19 Eylül) ve uykusuzluk tavan yaptı. Gündüz uykularında mutlaka 45. dk’da uyanıyor ve tekrar uyutabilmek için kucağa almamız gerekiyordu. Akşam uykularında da yattıktan sonra 30 veya 45 dakika sonra kalkıyor, kucağa alınca hemen uyumaya devam ediyor ama yerine koyana kadar 15dk geçiyordu.Uyumadan işe gitmek çok kolay olmuyor. Bir gece, sabah karşı 3’te sinir bozukluğundan ağlarken, aynı anda Kerem’de kucağımda olmasına ve ben ayakta durmama rağmen ağlıyordu ve orada uyku eğitimi vermeye karar verdim. Bu çocuk zaten ağlıyor, üzerimdeyken bile ağlıyor o zaman uyku eğitimi verirken de biraz ağlasa birşey olmaz, diye düşündüm. Yalnız önce araştırmam ve kendimi hazırlamam gerekiyordu. Bu süre zarfında da önce gece emzirmesini kontrollü olarak azaltıp bitirme yoluna gitmeye karar verdim.

9,5 Aylıkken Gece Beslenmesini sınırlamakla işe başladık. Artık 3 öğün iyice yemek yemeye de başladığından, özellikle akşam uykusu öncesi emzirmeyip, Saat 22:00-22.30 arası uyandığında emziriyordum. Beni görünce aklına emmek gelebileceği için genelde akşam uykularına bakıcısı yatırıyordu; tabiki sallanan sandalyede kucağında Kerem’le sallanarak. Eğer ben uyutacaksam akşam uykusu öncesinde de emziriyordum, çünkü ayakta durmaya mecalim yoktu. Bakıcı koltukta sallanabiliyordu ama Efe’yle beni oturtmuyordu o koltuğa, bas bas bağırıyordu.

Saat 22.30 olana kadar en az 3 kez kalkıyordu. Burada derdinin açlık olmadığı belli çünkü akşam yemeği yiyip yatıyordu. 22:30 civarı emdikten sonra genelde sabah 2’ye doğru kalkıyordu. O seansı da bakıcısı veya Efe hallediyorlardı. Belki yarım saat belki 1 saatte anca yatağına koyabiliyorlardı Kerem’i. Çoğunlukla derdi açlık olmuyordu. Kucakta dolaştırıldığı müddetçe sesi çıkmadan duruyordu. Eğer 1 saat kucakta dolaşmasına rağmen hala ağlamaya devame diyorsa, o zaman aç olduğuna kanaat getirip besliyorduk. Ama bu çok nadir oluyordu.

Sabaha karşı 04.30 – 05.30 arası bir saatte uyandığında ben alıp emziriyordum. Tabi sabahın o saatinde mecalim kalmadığı için, bazen Kerem’i alıp kendi yatağımıza getiriyor, emzirip kucağımda sallayıp uyuttuktan sonra Efe’yle ikimizin arasına sırt üstü koyuyordum. Bazen de emerken uyuyordu ve yatağına bırakıyordum. Bundan sonra saat 07.30a kadar uyuyordu.

10 ay 1 haftalık olduğunda uyku eğitimine başladım. Bu nedenle gece hep ben kalktım ve emzirmeden, hatta yataktan çıkarmadan Kerem’i uyutmayı başardım. İlk hafta beslenme konusunda ara ara kuralı bozmuş olsam da 2. hafta iyice düzen rayına oturdu. Detaylar için bknz Uyku Eğitimi 🙂

Aslında yardım edecek biri varsa ve kararlıysanız, gece emzirmesini sınırlamak ve kesmek bu kadar kolay olabilir.
Hepinize bol şans!