Değişim | Lohusalık 37. Gün
Paraz’ı emzirirken genelde onu izliyorum… bugün farkettim, 3. Haftada başlayan ergenlik sivilceleri baya geçmiş. Yanakları yine pürüzsüz görünümüne kavuşmuş. Kaşları hala yok gibi ama ilk doğduğuna göre baya belirginleşmiş. El parmaklarının arasından deri değiştiriyor, bir de kafasından… Kepek gibi dökülüyor kafasından deriler.
Gözleri hala mavi yeşil… kalacak mı kahveye mi dönecek merak içindeyiz.
İçtiği sütler de tırnağa gidiyor galiba.. yine jilet kıvamındalar, memeyi biraz geç versem resmen beni dövüyor ve çizebildiği kadar çiziyor yüzümü, boynumu. Bir de kıyafetleri baya küçüldü, 0-3 aylık olanlar da büyük geliyor… tam ara bir dönemde galiba. Mothercare’de indirim var, ona bir iki tulum almak istiyorum. Bazen günde 2 kıyafet değiştiriyor o yüzden çok sık yıkasak da yine de ihtiyaç oluyor.
Bugün Birsen Abla bendeydi… bu sayede pazara gittim, eve yemeklik birşeyler aldım. Hava da güneşliydi bana da yürüyüş oldu. Öğleden sonra da Birsen Abla, Kerem’i uyutmaya çalışırken kakaolu ıslak kek yaptım. 2 aydır ayaklı mikserimi kullanmıyordum, nasıl iyi geldi, kendimi nasıl normal hissettim anlatamam… oh çok mutlu oldum.
Akşam Efe’nin gelmesiyle denk düşerek Kerem 18:00 de uyanınca, biraz yedir biraz gezdir uyumayınca, attık pusete Kerem’i, hava da 11 derece, sitede yürüyüşe çıktık. Marketten de içecek birşeyler aldık, yiye içe gezdik turladık 1 saat boyunca. Böylece Kerem ağlamazken Efe’yle sohbet etme şansımız da oldu. Genelde evde hep Kerem’in ağlamasını susturmaya çalıştığımız için böylr kaliteli zaman çok az geçirdik son zamanlarda…
21:00e doğru eve döndüğümüzde Kerem acıkmıştı artık, onu emzirip 22:00 gibi de uyutmayı başardık… bakalım bu gece kaçta uyanacak.
