5. HAFTA || 5 Haftalık Bebek
(21-27 Ocak 2016)
23 Ocak Cts, sanki bana bir ömür kadar gelen bir sürenin ardından ilk defa akşam yemeğe Polonez’e gittik. Melda, Tuğrul, Efe ve ben, Kerem’i annemde bırakıp eve yürüyerek 5 dk olan restaurant’da Efe’nin eMBA mezuniyetini kutlamaya gittik. Orda kaldığımız 1-2 saat içinde sadece göğsümden kalkanlara damlayan sütlerle 100cc üzeri süt biriktirdim biberonda. Nereye gitsem çantama boş bir biberon atıyorum ki, sütler biriksin.
23 Ocak akşamı Polonez’de
26 Ocak Salı, Birsen Abla’yla beraber Kerem’i ataşehir Şifa Hastanesine kalça ultrasonuna götürdük. Yine yağışlı ve soğuk bir gün. Çok şükür Kerem ağlamadı ama biraz asabiydi. Sorunsuzca gittik geldik.
Kerem bugün (27 Ocak 2016) öğlen 2’den beri uyumadı… Hüsniye abla bendeydi bugün. arada o da yardım etti, kucağımızda uyudu, yatağına koyunca 5dk sonra uyandı. Ara ara uyutmayı başardık ama hep 5dk sonra uyandı. Haliyle bir süre sonra iyice uykusuzluktan sinirleri bozuldu, bu sefer de ağlamaya başladı.
Bu akşam iş çıkışı Aslı gelmişti oturmaya. Yazık o da baya ağlama krizinin ortasında kaldı. Kerem baya ciyak ciyak ağladı. Arada susturabildik ama genel olarak hep ağladı. Aslı gittikten sonra Efe kanguruda uyutmayı denedi, uyuttu gibi oldu ama gene uyandı.
Akşam 9 gibi artık o kadar yorulmuştuk ki, geceyi geçiremeyeceğimizi düşündüğümüzden destek olarak annemi aradık. Akşam 9’da Efe annemi almaya gitti (dönüşte bana da Saray’dan fırın sütlaç getirdi). Efe gitmeden, Kerem’i üstüme, kanguruya asmama yardım etti. O yokken tek başıma Kerem’i taşıyamam, kollarım kopar diye kanguruda kalsın istedim. O’na Adele’den müzikler açtım, Norah Jones dinlettim. Saat 9:45 gibi annemle Efe geldiğinde Kerem aslında üstümde uyumuştu ama çıkarmaya korktum uyanır diye. Bu kanguru verdiğimiz paranın her kuruşunu şimdiden haketti!
27 Ocak kriz akşamı sonunda Kerem’i üstümde uyutmayı başardım
Annem gelince çıkardık Kerem’i ve kendi odasına koyduk ve biz hemen yattık. Nöbeti annem devraldı. Gece biberonla besledi Kerem’i 2’de ve 5’te. Ben de kalkıp süt sağıp yattım, çok ayakta kalmadım en azından. Kerem kendi odasında yattığı için de deliksiz 2-3 saat uyku uyuyabildim, çünkü bu sayede mıkırdanmalarını duymadım.
Oh be, dünya varmış, 3 saatlik kesintisiz gece uykusunu çok özlemişim!
