Hastanede 2. Gece | Lohusalık 1. Gün

Yorgunum… Bir daha ameliyat olursam kimseye haber vermicem… Misafir ağırlamaktan bittim. Oda zaten küçücük.. bin kişi girdi çıktı, hastane desen bin derece, havasızlıktan ölüyoruz.Benim şansıma hiçbişey istediğim gibi olmadığı için oda konusunda da suit oda yoktu, geniş oda dedikleri hap gibi bir odaya kaldık.

Aslı’yla normal doğum yapabileceğime inandığım için Central Hospital’da direttim ama böyle olacağını bilseydim daha otel gibi olan hastanelerden birini tercih ederdim. Neyse kısmet böyleymiş…

 

Biraz duygusallık var üstümde, ota boka ağlıyorum kısaca… biraz da idrak sürecindeyim… hayatımız komple değişti … evet artık geri dönüş yok. Beni bekle uykusuz geçecek yıllar… ben de klübe katıldım.

 

Paraz emiyo allahtan… benden ne geliyor tartışılır tabi. Dün 3700 doğmuştu bugün 3590a düştü. Normal tabi, bütün yeni doğanlarda kilo kaybı yüzde 10a kadar yaşanıyor ama yine de insanın siniri bozuluyor.

 

Paraz genelde emip uyuyor, ilk gece saat kurup 2 saatte bir onu kaldırdık ve emzirdim zorla. Çoğu zaman uyuya kaldı. İki memeyi 15dk emmesi pek mümkün değil gibi…

Efe annesiyle babasını götürmeye gittiğinde ben de hatıra olsun diye bu videoyu çektim…