Hamilelik 39. Hafta | Hamilelik Günlüğü | 15 – 21 Aralık 2015

Salı günü regl ağrısı gibi olan ağrı ara ara hep devam etti, kanama durdu ama hala içimden dökülen pıhtılar var. Bir de öğlen 3 gibi nişan geldi galiba ama tam emin olamadım. Fakat daha sonra bu ağrılar kesildi.

Perşembe sabah tekrar Aslı’ya kontrole gittim, açılmam 2cm olmuş, bu sefer muayenede hiç kan gelmedi, sonrasında da biraz geldi sadece. Muayene sonrası NST’de sancı çıktı ama yine düzensiz ve 60-70 aralığında. Aslı hiç sancı olmamasından iyidir dedi ama ne bileyim… gelecek mi bu sancılar acaba gerçekten?

Bir de Paraz 3650 gr olmuş… Pazartesiden bu yana 250 gram aldı çocuk… Aslı’ya göre 1 hafta içinde kendiliğinden gelir, hatta ben hastaneye 3-4cm açıklıkla gelirmişim, ama olur da kendiliğinden gelmezse haftaya Cuma yani 39+3te suni sancı ile doğurucam…yoksa çıkmaz çok büyüyecek dedi. Kafası da 9.6cm… kötü bir kafa büyüklüğü değilmiş, öyle dedi… Pazartesiye kadar bol bol yürüyüş yap ve arada hurma ye dedi…

Perşembe hava çok kötü… dışarda yürümek mümkün değil… Annemle doktordan sonra konuşurken, baktık bugün doğurmuyorum, bari yürüyüş yapmaya Akasya AVM’ye gidelim dedik. Annem geldi beni taksiyle aldı, 11de Akasya’daydık. Öğlen Efe geldi yanımıza, ve beraber yemek yedik. O gün 3e kadar bütün Akasya’yı gezdik sonra da eve döndük. Ha bir de hurma aldık Akasyadan… hayatımda ilk defa hurma yedim, ne güzel birşeymiş… acayip tatlı tam bana göre 🙂

Yalnız bana bir haller oldu… Doktorun doğum için bir tarih vermesi, nasıl diyeyim, beni ufak bir şoka soktu sanırım ama biraz geç idrak ettim. Perşembe akşamı bir duygusallık çöktü içime… sanki Paraz’dan ayrılıyorum gibi geliyor. Biliyorum çok saçma, aslında doğum bir kavuşma ama hiç içimden çıkarasım gelmiyor gibi. Şu an sadece benim, bana ait, ve korunaklı bir ortamda… Korkarım Paraz’ı kimseyle paylaşmak istemiyorum… Bir de galiba doğumdan, daha doğrusu suni sancıdan korkuyorum galiba, canımın acımasından, bazı şeylerin ters gitmesinden, doğuramayıp sezeryana girmekten çok korkuyorum…

Cuma günü evde darallar basınca attım kendimi sokaklara, annemle caddebostan Tchibo’da buluştuk. Kaç gündür canım latte çekiyordu… artık fenalık bastığı için ve hala doğuramadığım için bugün koyvermeye karar verdim. Laktozsuz süt ile Latte’mi sonunda içtim ohh bi rahatladım. Suadiyeden Caddebostana, Caddebostan’dan Suadiye’ye ordan da eve yürüdüm, Eve girmeden de Kozzy’e girdim, biraz da Kozzy’de dolandım, anca 6da eve girdim. Gün toplamında 15.000 adım atmış oldum böylece… artık Pazartesi’ye kadar doğuramazsam yuh bana! Günde 2 hurma yemeye de devam ediyorum ama bu sefer de bağırsaklarım fazla çalışmaya başlıyor.

Cumartesi itibariyle de günde 1 bardak ahududu çayı içmeye başladım….

 

Pazar günü de öğleden sonra ablamlarla Tuzla Balıkçısına gittik, gömdük balıkları geldik.

Ve nihayet pazartesi sabah Aslı’ya gittim. Açıklık sabah 3cm olmuştu. Nst’de sancı çıkmadı ama aslı beni öğlen 1de yine görmek istedi. Açıklık 4cm oldu ama kafası hala tam basmıyo dedi. Bir nst daha istedi ve duruma göre beni yatırabileceğini söyledi. Baya bi heyecanlandık ama nst’de gene sancı yoktu. Aslı son bir muayene etti açıklık 4cm i de geçti harika dedi ama erken erken yatırmıyım seni, eve git duşunu al muhtemelen bu gece görüşürüz dedi. Ben artık her hafta aynı muhabbet olunca, görüşememe ihtimalimiz var mı dedim, var tabi ama muhtemelen gelirsin bu akşam dedi ama ben gitmedim. Çünkü ne sancı ne ağrı hiçbişey yoktu. Aradım Aslı’yı, sancı yoksa gelmene gerek yok dedi, biz de gitmedik. 

Tabiki bütün aile panikte… her an doğurmamı bekliyoruz artık…

Allahım inşallah kendiliğinden gelir